درخلوت سرد ایــن اتاق ، دنیایـم را بـا تو گرم گرم نقاشـی می کنم درختی مـی کشم بلند به
بلندای قامت سرو مـــاننـدت . گلی می کشم سـرخ ؛ بـه سـرخی لبان عاشقت . رنگین کمانی
مـی کشم رنگین ؛ به رنگینی روزهای شاد بـا تو بودن. آجرهـای دلتنگی را یک به یک به روی
هم می گذارم و خانه ای می سازم از وجودت . وجودی کـه تسکین دلتنگی هـای من است.
نظرات شما عزیزان: